Magdalena Sołtys
Socjolożka kultury, antropolożka współczesności, animatorka kultury (artystycznej). Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego. Krytyczka sztuki, redaktorka wydawnictw jej poświęconych. Kuratorka wystaw sztuki współczesnej i autorka ich ekspozycji. Współpracuje z galeriami (niektóre także tworzyła). Zaangażowana na wielu polach w organizację Międzynarodowego Biennale Plakatu w ASP w Warszawie (jako członkini Rady Programowej, Komitetu Organizacyjnego, sekretarz generalna i kuratorka kompletu wystaw 27. MBP).
Aktualnie pełni obowiązki kierowniczki Międzywydziałowej Katedry Historii i Teorii Sztuki ASP w Warszawie (która zmienia w roku akademickim 2022/2023 nazwę na: Międzywydziałowa Samodzielna Katedra Kształcenia Teoretycznego). Doradczyni Rektora ASP w Warszawie, prof. Błażeja Ostoja Lniskiego, ds. polityki kulturalnej. Zajmowała się programami Monitorowania Karier Absolwentów.
dr hab. Katarzyna Chrudzimska-Uhera
Historyczka sztuki nowoczesnej i współczesnej, specjalizująca się w rzeźbie polskiej schyłku XIX i XX w. Autorka monografii i artykułów koncentrujących się wokół zagadnień: ewolucji istoty i miejsca rzeźby w przestrzeni publicznej, wystawienniczej i prywatnej; narodowotwórczej i państwowotwórczej roli sztuki oraz stylu narodowego; Zakopanego jako środowiska artystycznego i kolonii artystycznej.
Członkini-ekspertka Zespołu do spraw Warszawskich Historycznych Pracowni Artystycznych, działającego na rzecz ochrony, dokumentowania i promowania historycznych pracowni artystycznych, stanowiących element tożsamości kulturowej Warszawy.
dr Adam Czyżewski
Antropolog kultury. Autor prac z dziedziny antropologii miasta, kultury wizualnej i antropologii przedmiotu, m.in. książek „Trzewia Lewiatana: antropologiczna interpretacja idei miasta-ogrodu” (2001), „Honorowa Nagroda SARP 1966-2006” (2006), „Trzewia Lewiatana: miasta-ogrody i narodziny przedmieścia kulturalnego” (2009), „Bulanda i Mucha architekci” (2011), „Morfologia obrazu” (2012). Współautor zbioru „Architecture and Avant-Garde in Poland 1918 – 1939 – Rassegna” (1996). Pod jego redakcją ukazały się: „Zwykłe – niezwykłe: fascynujące kolekcje w zbiorach Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie” (2008), „Pasja i pragmatyzm” (2010), „Czas świętowania” (2013). Od 2008 do 2020 roku dyrektor Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie, równocześnie (od 2012 roku) wykładowca Wydziału Sztuki Mediów ASP w Warszawie. Od 2006 roku stale współpracuje z Zarządem Głównym Stowarzyszenia Architektów Polskich SARP. Jeden z gospodarzy konferencji „Między ortodoksją a kreacją. Dialog konserwatorsko - architektoniczny”. W latach 1992 – 2004 redaktor naczelny czasopism poświęconych architekturze i projektowaniu form przemysłowych. Autor i współautor wielu krajowych i międzynarodowych wystaw. Autor ponad stu tekstów naukowych i publicystycznych. Wydawca i szef redakcji czasopisma „Etnografia Nowa”. Autor projektu koncepcyjnego modernizacji budynku oraz zmian struktury organizacyjnej Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie, realizowanych pod jego kierunkiem od 2008 do 2020 roku.
dr Krystyna Łuczak – Surówka
Historyczka i krytyczka designu. Wykładowczyni warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Doktorka nauk humanistycznych. Designem nie leczy, a zaraża. Bada to, w co wierzy, czyli moce designu ukryte w wartościach i emocjach.
Autorka wielu publikacji, jurorka w konkursach designu 3D, kuratorka wystaw. Niezależna konsultantka projektów wizerunkowych i wdrożeniowych oraz strategii dla firm i instytucji. Kolekcjonerka polskiego wzornictwa. Prywatnie miłośniczka okładów z żywych futer, samochodów i magii codzienności.
Nieustannie powtarza, że najważniejsze to widzieć a nie tylko patrzeć. #panioddesignu
dr hab. Monika Murawska
Prof. ASP – filozofka i historyczka sztuki. Od lat zajmuję się fenomenologią francuską oraz współczesną filozofią sztuki. Na tę chwilę jestem autorką trzech książek: publikacja Jean Renoir. Malarz kadrów (2012) ma charakter popularyzatorski, książka Filozofowanie z zamkniętymi oczami (2011) poświęcona jest fenomenologii Michela Henry’ego, a Problem innego (2005) to analiza problemu intersubiektywności w filozofii Levinasa i Merleau-Ponty’ego. Obecnie przygotowuję książkę poświęconą francuskiej estetyce fenomenologicznej.
dr Anna Oleńska
Historyczka sztuki, absolwentka Instytutu Historii Sztuki UW. Dzieli pracę zawodową pomiędzy Akademię Sztuk Pięknych, gdzie prowadzi zajęcia z historii sztuki nowożytnej, sztuki z terenów dawnej Rzeczypospolitej i zajęcia seminaryjne oraz Instytut Sztuki PAN, w którym opracowuje Katalog Zabytków Sztuki w Polsce. Interesuje się szeroko pojętą sztuką nowożytną, a szczególnie kulturą intelektualną i artystyczną XVIII wieku. Najbardziej zaś fascynują ją powiązania sztuki z naturą – teoria i praktyka sztuki ogrodów, kreacja i percepcja krajobrazu, działania performatywne w naturze, np. land art, sztuka ekologiczna. Powiązanie działań naukowych z działaniami konserwatorskimi realizuje od wielu lat, uczestnicząc w badaniach terenowych oraz opracowując dziedzictwo sztuki sakralnej dawnych ziem wschodnich Rzeczypospolitej – na terenie Białorusi, Litwy, Łotwy i Ukrainy.
Autorka szeregu publikacji, stypendystka m.in. uniwersytetu Harvarda i Fundacji Lanckorońskich, dwukrotna laureatka nagrody im. Prof. Jerzego Łozińskiego Stowarzyszenia Historyków Sztuki i odznaki honorowej „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.
dr Katarzyna Uchowicz
Historyczka architektury. Pracuje w Pracowni Dokumentacji Architektury XX i XXI wieku w Instytucie Sztuki PAN oraz Międzywydziałowej Katedrze Historii i Teorii Sztuki ASP w Warszawie. Prowadzi wykłady poświęcone historii i teorii architektury oraz planowaniu przestrzennemu XX wieku. Kuratorka wystawy „Awers/rewers. Architekt Bohdan Lachert” w Muzeum Architektury we Wrocławiu, autorka Eternity and a Moment. 1918–1939 – Architecture As a Tool in Constructing Polish National Identity (Centrum Architektury, 2017); Ariergarda modernizmu. Katalog projektów i realizacji Bohdana Lacherta i Józefa Szanajcy (Instytut Sztuki PAN, 2017) oraz Awers/ rewers. Architekt Bohdan Lachert (Muzeum Architektury we Wrocławiu, 2018). Współautorka (z Małgorzatą Omilanowską) POW. Ilustrowany atlas architektury Powiśla (Centrum Architektury, 2017, wyd. I; 2020, wyd. II). Współredaktorka (z Aleksandrą Kędziorek i Mają Wirkus) książki Archipelag CIAM. Listy Heleny Syrkus (Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki, 2019), uhonorowanej 6. Nagrodą Architektoniczną Prezydenta mi.st. Warszawy w kategorii „Wydarzenie architektoniczne” (2020).
Zakres zainteresowań badawczych
- architektura dwudziestolecia międzywojennego
- awangarda architektoniczna i twórczość eksperymentalna
- modernizm jako interdyscyplinarna platforma artystyczna
- metodologia badań nad architekturą oraz nowe formy dokumentacji
- strategie wystawiennicze i sposoby prezentacji architektury
dr Katarzyna Urbańska
Historyczka sztuki, adiunktka w Międzywydziałowej Katedrze Historii i Teorii Sztuki ASP w Warszawie, gdzie prowadzi autorskie zajęcia z zakresu performatyki. Wykładowczyni w Instytucie Sztuki PAN i Uniwersytecie SWPS. Stypendystka MKiDN (2016). W polu jej zainteresowań znajduje się polska sztuka nowoczesna, szczególnie w perspektywie egodokumentów i performatyki. Kuratorka wystaw m.in. Robert Kuśmirowski Träumgutstraße (2014), Krzysztof Jung Przemiana (2016).
dr hab. Aleksander Zbrzezny
Prof. ASP – filozof, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się filozofią społeczną, filozofią kultury oraz teorią mediów. Pozostając blisko tradycji teorii krytycznej, wykorzystuje narzędzia dostarczane przez historyków, socjologów czy antropologów. Zajmuje się między innymi takimi problemami, jak nierówności i wykluczenie, koncepcje ideologii, teorie globalizacji, mechanizmy sprawowania (bio)władzy. Podejmuje też zagadnienia z zakresu kultury materialnej (zdrowie i choroba, sprawczość nauki) czy teorii posthumanistycznych (ludzkie-zwierzęce, natura-kultura, klimat). W minionym roku akademickim prowadził seminarium dyplomowe pod tytułem „Ciało, władza, społeczeństwo”. Sympatyk feminizmu. Jest autorem kilkudziesięciu artykułów i trzech książek: Podmiotowość i historia w filozofii społecznej Hegla, Marksa i Adorna (2016), Lotna nowoczesność. Kultura materialna, kultura wirtualna, transkodowanie społeczeństwa i kapitalizm (2019), Bądźmy szczęśliwi. Homo urbanus w czasie zarazy (2021).
dr Marcin Zgliński
Wykłada na ASP od 24 roku życia – bezpośrednio po ukończeniu studiów w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego zaczął prowadzić wykład z zakresu historii sztuki nowożytnej, który kontynuuje do dziś, choć obecnie w całkiem już innej formie, prowadził i prowadzi także szereg innych wykładów i zajęć. Nauczanie traktuje jako wielką życiową pasję i uważa, iż praca na uczelni artystycznej stanowi przywilej pozwalający historykowi sztuki postrzegać dzieła, tak dawne, jak i współczesne, w pespektywie niedostępnej dla badaczy oderwanych od żywego nurtu pracy twórczej.
Jego zainteresowania oraz doświadczenia naukowe, a także pasje pozazawodowe i kolekcjonerskie obejmują bardzo szeroki obszar fenomenów, co pozwala mu prowadzić prace teoretyczne na bardzo zróżnicowane tematy. Do tej pory z sukcesem doprowadził do obrony około 200 dyplomantów, z niemal wszystkich wydziałów. Tematy prac obejmowały bardzo szeroką skalę zagadnień – od obszernych i wnikliwych analiz stylistycznych i ikonologicznych, przez teksty o tak zróżnicowanych fenomenach, jak historia tatuażu czy widokówki doby PRL, po ujęte w przeróżne formy refleksje nad własną twórczością dyplomantów.
Poza ASP pracuje w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk, gdzie doktoryzował się i gdzie kieruje Zakładem Zadań Podstawowych Historii Sztuki oraz pełni funkcję redaktora naczelnego Katalogu zabytków sztuki w Polsce. Od 1994 r. bierze udział w badaniach terenowych dokumentacji i inwentaryzacji kościołów oraz klasztorów na terenie Białorusi, a także Litwy, Łotwy i Ukrainy, za co w 2015 r. odznaczony został odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.
Zajmuje się badaniami nad szeroko pojętą sztuką nowożytną oraz sztuką XX w., zwłaszcza postawami artystów wobec reżimów autorytarnych i totalitarnych, m. in. realizmem socjalistycznym w ZSRR i krajach satelickich.
Ostatnio przygotował obszerną rozprawę dotyczącą dyskursu o przestrzeni, urbanistyce i architekturze na ziemiach wschodnich II Rzeczypospolitej. Interesuje się także problematyką szeroko pojętej ikonografii muzycznej oraz związków muzyki i sztuk plastycznych, dekoracji instrumentów muzycznych. Jest stałym współpracownikiem Programu Drugiego Polskiego Radio gdzie od kilkunastu lat regularnie opowiada o sztuce wykonawczej wielkich muzyków.
Jest kolekcjonerem płyt i zajmuje się fenomenem oprawy graficznej fonogramów, zwłaszcza płyt winylowych. Ostatnio wiele czasu poświęca na kolekcjonowanie ceramiki polskiej i europejskiej XX w. Jest też moderatorem największej na polskim Fb grupy poświęconej sztuce dawnej – deArte, gdzie regularnie publikuje posty, głównie poświęcone malarstwu XIX i XX w.
dr Piotr Teodorczuk
Adiunkt ASP – filozof, doktor nauk humanistycznych. Absolwent Instytutu Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, doktorat w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk.
Adiunkt w Akademii Sztuk Pięknych z dwudziestoletnim doświadczeniem. Prowadził wykłady z: historii filozofii, estetyki, a także seminaria i proseminaria. Był też promotorem kilkudziesięciu znakomitych teoretycznych prac dyplomowych ( magisterskich) obronionych na prawie wszystkich wydziałach ASP.
Interesuje się szeroko rozumianą problematyką związaną z pogranicza filozofii i sztuki, człowieka, kultury.
W MSKKT prowadzi zajęcia kursowe z Estetyki i autorski wykład Wokół interpretacji sztuki.
dr Kamil Kopania
Adiunkt w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie oraz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Na stanowisku adiunkta pracował również, w latach 2008-2019, w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego.
Zajmuje się związkami sztuk plastycznych z teatrem, funkcją i odbiorem dzieł sztuki w średniowieczu, historią teatru lalek oraz wybranymi zagadnieniami sztuki współczesnej. Współzałożyciel i prezes Podlaskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (działającego w latach 2004-2018), którego celem było uzupełnianie oraz promocja „Kolekcji II” Galerii Arsenał w Białymstoku, jednego z najważniejszych zbiorów współczesnej sztuki polskiej i obcej, powstającej po 1989 r. (www.galeria-arsenal.pl).
Autor książek: Arsenał sztuki. Galeria Arsenał w Białymstoku i jej Kolekcja II (2006); Animated Sculptures of the Crucified Christ In the Religious Culture of the Latin Middle Ages (2010); Forma. Barwa. Faktura. O scenografiach Teatru Lalki i Aktora ‘Kubuś’ w Kielcach i ich relacjach z innymi gałęziami sztuk plastycznych (2016); Wiesław Jurkowski. Malarz, grafik, scenograf (2019); Late Medieval Passion Panoramas: Background, Function, Reception (2020).
Książki pod redakcją naukową: Czas apokalipsy, Koniec dziejów w kulturze od późnego średniowiecza do współczesności (2012); Dolls and Puppets as Artistic and Cultural Phenomena, 19th-21st Centuries (2016); Dolls, Puppets, Sculptures and Living Images. From the Middle Ages to the End of the 18th Century (2017); Dolls and Puppets: Contemporaneity and Tradition (2018); Lalki: teatr, film, polityka, kat. wyst., Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 19 marca – 23 czerwca 2019 (2019, red. z Joanną Kordjak. Wersja angielska: Puppets: Theatre, Film, Politics).
dr Anna Wiszniewska
Historyczka sztuki i dizajnu, kuratorka i wykładowczyni akademicka, adiunkt w Pracowni Rzemiosła i Designu Instytutu Sztuki PAN w Warszawie, laureatka Nagrody im. prof. J. Łozińskiego (2017 r.).
Interesują ją badania z zakresu historii polskiego dizajnu i sztuki przedmiotu, ze szczególnym uwzględnieniem metaloplastyki, biżuterii, ceramiki i zabawkarstwa.
Swoje zainteresowania naukowo-badawcze realizuje również jako kuratorka wystaw. Otwarta w 2019 r. w Muzeum Warszawy monograficzna wystawa spółdzielni ORNO, której była współkuratorką, podsumowała jej wieloletnie badania nad biżuterią powstałą w spółdzielniach Cepelii.
dr hab. Dorota Folga-Januszewska, prof. ASP
https://wg.asp.waw.pl/prof-ucz-dr-hab-dorota-folga-januszewska/
Współpraca
Pracownicy Wydziału Zarządzania Kulturą Wizualną
oraz:
prof. Magdalena Raszewska
Historyk teatru, profesor nauk humanistycznych. Autorka m.in. monografii „Teatr Narodowy 1949-2004”, „Dziady Dejmka”, „30xWST. Warszawskie Spotkania Teatralne 1965-2010”, "Ryszarda Hanin. Historia nieoczywista.", nagrodzonej ostatnio monografii.
„Dejmek”, licznych artykułów z historii teatru i zagadnień społecznych współczesnego teatru. Interesuje się problemami funkcjonowania świata widowisk we wszelkich formach, zagadnieniami kształtowania współczesnej przestrzeni teatralnej. Wykłada historię teatru i historię konwencji scenicznych na Wydziale Scenografii Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
https://ws.asp.waw.pl/wykladowcy/
dr Barbara Osterloff
Absolwentka Wydziału Filologii Polskiej UW i Wydziału Reżyserii Dramatu PWST im. Aleksandra Zelwerowicza. Wieloletnia redaktorka miesięcznika „Teatr”. Z warszawską szkołą teatralną związana od roku 1976, początkowo jako asystent, potem wykładowca. Obecnie profesor nadzwyczajny i prorektor tej uczelni w kadencji 2008–2012. Wykłada również na Wydziale Sztuki Mediów i Scenografii ASP w Warszawie. Autorka prac naukowych z zakresu historii teatru polskiego XX wieku, licznych recenzji teatralnych, szkiców oraz esejów dotyczących teatru, m.in. sztuki scenografii, polskiej recepcji dramatów Ibsena. Opracowała i wydała tom artykułów Aleksandra Zelwerowicza oraz jego korespondencję. Jest autorką książki Pejzaż. Rozmowy z Mają Komorowską (wydanie trzecie, Warszawa 2010).
dr Anna Straszewska
https://ws.asp.waw.pl/dr-anna-straszewska/
http://www.ispan.pl/pl/o-instytucie-sztuki-pan/biogramy-pracownikow/mgr-anna-straszewska
mgr Adam Trwoga
https://ws.asp.waw.pl/mgr-adam-trwoga/
mgr Michał Warda
Absolwent Wydziału Nauk Humanistycznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, historyk dizajnu, muzealnik, niezależny konsultant w dziedzinie brandingu oraz grafiki użytkowej, koordynator wydawniczy, projektant grafiki użytkowej.
dr hab. Jan Stanisław Wojciechowski
Artysta, krytyk sztuki, animator kultury i kulturoznawca, wykładowca akademicki. Twórca obiektów rzeźbiarskich i aranżacji przestrzennych, posługuje się również fotografią. Kieruje projektami społecznymi, artystycznymi i naukowymi. Pisze artykuły, eseje i książki na temat praktyk i idei artystycznych, przemian kulturowych i filozofii kultury.
Jego prace znajdują się w zbiorach prywatnych w Polsce i za granicą oraz w Muzeum Narodowym w Warszawie, Krakowie, Wrocławiu, Poznaniu, Muzeum Sztuki w Łodzi, kolekcji Galerii Studio, CRP w Orońsku, wystawia od lat 70.
Profesor nadzwyczajny Uniwerystetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, kierownik Katedry Antropologii Kultury, Członek Polskiej Akademii Umiejętności, adiunkt Instytutu Kultury Wydziału Zarządzania i Kominikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego.
oraz Eksperci „Studium Przedsiębiorczości”.